UPDATE en UITNODIGING| Alleen Elvis: klaar voor jubileumjaar

24 september 2020 - Alleen Elvis blijft bestaan werd onlangs door de lezers van een Vlaamse krant verkozen tot het op twee na beste Vlaamse programma van de 21ste eeuw. ‘Elvis’ beleeft dit najaar zijn tiende seizoen en viert aan het einde daarvan zijn honderdste aflevering.

Honderd spitante gasten, smaakmakers en spraakmakers, toppers en vedetten, denkers en dromers zaten de afgelopen jaren aan tafel bij Thomas. Dat zijn meer dan duizend fragmenten en vraagtekens, negenduizend minuten interview en evenveel vermaak. En dat is heel veel Thomas Vanderveken. We tellen af naar die honderd met opnieuw tien gasten die hun hoofd en hun hart openzetten en ons mee laten kijken naar de wereld door hun bril.

 Dit zijn de namen:

Alle tien gingen ze de voorbije maanden op zoek naar de meest prikkelende, inspirerende en ontroerende beeldfragmenten. Wat die beelden met hen deden en hoe ze een leidraad zijn in hun leven, vertellen ze in 90 heerlijk lange minuten aan Thomas Vanderveken. Tien zaterdagavonden lang lopen we een stukje van hun weg mee.

 “Alleen Elvis blijft bestaan is al tien seizoenen lang een metgezel in mijn leven: een programma waar ik voortdurend mee samenleef. In tientallen boeken, artikels en dossiers die ik lees, de honderden films en documentaires die ik mag - en soms ook: moet - zien, en vooral de bijna honderd gasten die aan mijn tafel zaten. Het overtreft elke verwachting die ik ooit had van het programma.”
​Thomas Vanderveken

Alleen Elvis blijft bestaan. De tiende reeks: vanaf zaterdag 10 oktober, om 22.05 u. op Canvas en via VRT NU. (hh op zondag om 18.00 u.)

Thomas Vanderveken is op donderdag 1 oktober beschikbaar voor interviews over de jubileumreeks van Alleen Elvis blijft bestaan. Contacteer anne.stroobants@vrt.be

(Lees verder onder de trailer)

Aflevering 91 : Tommy Wieringa
​Zaterdag 10 oktober

Tommy Wieringa brak door met zijn heerlijke roman Joe Speedboot. Verhalen vertellen is zijn tweede natuur. Wat hem daarbij inspireert toont hij aan de hand van zijn fragmenten.

Thomas Vanderveken begint dit jubileumseizoen met een echte wereldreiziger die een zwakke plek heeft voor woeste avonturiers. Sinds de publicatie van zijn onweerstaanbare coming of age-roman Joe Speedboot staat Tommy Wieringa op de lijst der grote namen in de Nederlandstalige literatuur. Na zijn doorbraak volgen talloze nominaties, prijzen en vooral ijzersterke boeken.

Reizen en exotiek zitten in zijn bloed. Een onvergetelijke kindertijd in Aruba, een avontuurlijke moeder en een onblusbare nieuwsgierigheid naar de wijde wereld maken van hem een Nederlander die overal thuis is. Hij schrijft dan ook vaak over reizen, over mensen die vluchten en migreren, over grenzen en identiteit. Het zijn prachtige verhalen waarin de mens en zijn rusteloze zoektocht naar een ander leven centraal staan.

Zelf omschrijft hij zijn schrijfstijl als praktisch autobiografisch. Wieringa is een man van intense gevoelens. De intense relatie met zijn moeder probeerde hij te bezweren in Dit is mijn moeder en de overweldigende liefde voor zijn kinderen staat centraal in Totdat het voorbij is, een boekje vol prachtige observaties bij het vaderschap. De roman Dit zijn de namen onderzoekt het gevoel van doelloos onderweg zijn, door mee te reizen met een groep vluchtelingen die gruwelijke ontberingen doorstaat. Hij kreeg er in 2013 de Libris literatuurprijs voor, van een jury die onder de indruk was door zijn 'stilistische bravoure, filosofische diepgang en lenige taal'. 

Wieringa is vaste columnist bij NRC Handelsblad. Hij is gek op rugby en zo gefascineerd door vliegtuigen dat hij zelf vlieglessen ging volgen. Tegelijkertijd is rust zijn bondgenoot en maakt hij elke dag tijd om in alle stilte te mediteren. Sinds hij twee dochters heeft is hij ‘een erfgebonden vogelkijker geworden die luiers verschoont’. Dat maakt hem niet ongelukkig, integendeel. “Hoe kan je ongelukkig zijn als je de wereld opnieuw ziet beginnen?”.

Hij brengt onder meer een fragment mee over de kunstenaar Joost Conijn: “een handige dromer en een avonturier die met zijn zelfgebouwde vliegtuig is opgestegen in de Marokkaanse woestijn”.

Alleen Elvis blijft bestaan met Tommy Wieringa: zaterdag 10 oktober om 22.05 u. op Canvas en via VRT NU.
​Herhaling op zondag om 18.00 u.

Aflevering 92 : Ine Van Wymersch
​Zaterdag 17 oktober

Als procureur staat Ine Van Weymersch op de eerste rij wanneer de mens zich van zijn donkerste kant laat zien. Wat heeft haar ertoe gebracht om voor deze helse job te kiezen? En hoe gaat ze hier alle dagen mee om?

Ine Van Wymersch groeit op in een warm, geëngageerd gezin in Overijse. Dat niet elk kind dit voorrecht heeft, beseft ze al als 16-jarige monitor bij de speelpleinwerking: een onrechtvaardigheid die haar doet besluiten om rechten te studeren.

Ze belandt bij het Brusselse parket en blijkt niet op haar mondje gevallen. Met haar heldere stijl onderstreept ze het belang van goede communicatie. En dan gaat het snel. Ze wordt er verkozen tot woordvoerder van het jaar. En vorig jaar werd ze de jongste procureur van het land. Waarom uitgerekend zij de leiding in handen krijgt van het parket Halle-Vilvoorde, vat de voorzitster van het Hof in één zin samen: “U bent de juiste persoon op de juiste plaats.” Haar grote empathie was niet alleen bij justitie, de pers en de politie opgevallen - die haar gewoon “one of us” noemde - maar betreft zeker ook de slachtoffers. De focus moet voor haar op hulpverlening liggen, in het bijzonder voor jongeren. Er is véél werk aan de winkel en de middelen zijn schaars maar Van Wymersch weet welke scherpe keuzes nodig zijn. ​ 

Hoe ze dat allemaal combineert als moeder van vier vindt ze geen vervelende vraag. “In deze job kan je niet elke dag aan de schoolpoort staan en mijn kinderen zijn zeer zelfstandig”, zegt ze daarover laconiek. En haar man, die zelf een drukke job heeft, “wist al van in het begin dat ik een hekel heb aan huishoudelijk werk”. ​ ​ ​ ​ ​ 

Ontspanning vindt ze in wielrennen. Op de dagen waarop ‘De Brabantse Pijl’ en de ‘Druivenkoers’ worden gereden, neemt ze steevast vakantie.

Voor ‘Elvis’ kiest ze alvast een fragment uit de speech van Michelle Obama op de democratische partijconventie in 2008. ​ Volgens Ine gebruikt ze de kracht van woorden op een positieve manier en doet ze dat met heel veel klasse. 

Alleen Elvis blijft bestaan met Ine Van Wymersch: zaterdag 17 oktober om 22.05 u. op Canvas en via VRT NU.
​Herhaling op zondag om 18.0O u.

Aflevering 93 : Tom Barman
​Zaterdag 24 oktober

Muzikant Tom Barman maakt ook films, video’s en komt nu ook naar buiten met zijn fotografie. Een duizendpoot die negen zeer eigenzinnige fragmenten mee brengt.

Als de energieke frontman van de rockgroep dEUS, heeft Tom Barman de Belgische rockmuziek op de wereldkaart gezet. Met het elektro-project Magnus onthult Barman zijn party-kant. En met TaxiWars toont hij dat hij niet alleen fantastische jazz-albums kan samenstellen, maar zelf ook jazzmuziek kan maken om duimen en vingers van af te likken.

In zijn jonge jaren had hij nochtans de ambitie om topsporter te worden. Maar wanneer hij de meisjes en het uitgaan ontdekt, ruilt hij zijn squashraket in voor een gitaar. En hij schrijft zich in aan Sint-Lucas in Brussel, want Tom wil regisseur worden. Maar dEUS gaat snel hard. Het debuutalbum ‘Worst Case Scenario’ levert een nominatie op voor een MTV-award en een plek op popfestivals als Reading, Glastonbury en Roskilde. Tom geeft zijn studies op voor de muziek en maakt videoclips voor dEUS, Axelle Red en Arno. Hij maakt een kortfilm ‘Turnpike’ en in 2003 gaat zijn langspeelfilm ‘Any Way the Wind Blows’ in première.

Ondertussen zijn we 30 jaar verder. Barman werkt aan zijn achtste dEUS-album en heeft het scenario klaar van zijn nieuwe langspeelfilm.

Sinds vorig jaar verrast hij als begenadigd fotograaf. Tom vindt het een uitdaging om in spuuglelijke omgevingen iets interessants te ontdekken. In Portugal, vaak het decor van zijn fotografisch werk, maakt hij naar eigen zeggen “handtekeningen van het licht”. Bovenal vindt hij het heerlijk om kunst voor zich te laten spreken en met een project bezig te zijn “dat kunstwerkjes oplevert terwijl je alle denkprocessen kunt uitschakelen”. ​ Werk dat instant bevrediging geeft en waarmee je jezelf veel meer kunt verrassen. De toeschouwer geniet mee van deze rasartiest. Duidelijk één die nog lang niet is uitgespeeld. ​ 

Barman kiest onder meer voor een fragment uit de documentaire Best of Enemies (van Robert Gordon en Morgan Neville): “spetterende tv, gebracht door twee zeer eloquente intellectuelen, William Buckley en Gore Vidal, die mekaar met onvergetelijke discussies naar de keel grijpen”. 

Alleen Elvis blijft bestaan met Tom Barman: zaterdag 24 oktober om 22.05 u. op Canvas en via VRT Nu.
​Herhaling op zondag om 18.00 u.

Aflevering 94 : Eva Van Braeckel
​Zaterdag 31 oktober

Longarts Eva Van Braeckel leidt de corona-afdeling van het UZGent. Wat inspireert deze topdokter en hoe kijkt zij naar leven en dood?

Vlaanderen leerde haar het voorbije voorjaar kennen als het empathische hoofd van de corona-afdeling in UZ-Gent. Intussen keerde longarts Eva Van Braeckel terug naar haar eigen specialisatie, longinfecties en mucoviscidose bij volwassenen. Hoe haar patiënten vol wilskracht omgaan met die levensbedreigende, ongeneeslijke ziekte inspireert haar hoe ze zelf in het leven wil staan en sterkt haar geloof in de mens. 

Na een zware dag in het ziekenhuis durft Van Braeckel de radio wel eens hard zetten in de auto. Muziek is voor haar heel belangrijk. Ze danst al heel haar leven. Schoonheid is een troost en die vindt ze onder meer ook in literatuur en film. Ooit dacht ze er zelfs aan beroepshalve voor de kunsten te gaan. Maar het werd toch geneeskunde, net als haar vader en haar broer. Ze ziet intussen ook schoonheid in virussen en schimmels, als je ze onder een microscoop bekijkt. En schreef een doctoraat over HIV. 

Haar man – ook een arts - en kinderen geven haar elke dag weer de zuurstof om er tegenaan te gaan. Thuis wordt wel eens gedanst in de keuken. Ze is vastbesloten om bewust en passioneel uit het leven te halen wat erin zit. Want ook privé kwam de dood al net iets te vaak langs. Maar het “soms absurdistische bestaan” houdt haar niet tegen. Ze probeert te aanvaarden wat niet te begrijpen is, gelooft in de veerkracht van elke mens en wil die zelf ook tonen.

Eén van haar favoriete fragmenten is al zeker de ultieme twee minuten uit de Boléro, de legendarische choreografie van Béjart op het ballet van Maurice Ravel, met sterdanser Jorge Donn in de hoofdrol. Voor haar nog altijd het mooiste van al. ​ ​ ​ ​ ​ ​ 

Alleen Elvis blijft bestaan met Eva Van Braeckel: zaterdag 31 oktober om 22.05 u. op Canvas en via VRT NU.

Herhaling op zondag om 18.00 u.

Aflevering 95 : Michaël Borremans
​Zaterdag 7 november

Michaël Borremans is een van de belangrijkste Belgische kunstenaars van het ogenblik. Zijn schilderijen, tekeningen en films zijn bevreemdend en verwarrend. Alleen Elvis blijft bestaan kijkt graag mee naar beelden door zijn bril.

Michaël Borremans noemt zichzelf ‘an artist by nature’. Hij heeft nooit moeten kiezen wat hij later zou worden, hij wás het gewoon.

Als kind zit hij al het liefst alleen op zijn kamer te tekenen. De tekenlessen op de kunsthumaniora zijn een openbaring. Michaël volgt een opleiding vrije grafiek aan Sint-Lucas in Gent en gaat zelf lesgeven. Hij is wel bezig met zijn kunstenaarschap, maar op halve kracht. Eerst met tekenen, daarna ook met schilderen. Hij is al 37 als hij er voluit mee naar buiten komt. Hij sluit een deal met galeriehouder Frank Demaegd en alles komt in een stroomversnelling. Demaegd heeft het netwerk, Borremans de kunst die raakt. ​ 

Michaël Borremans is vandaag een van onze grootste levende kunstenaars. Volgens de Britse Guardian zelfs een van de meest inspirerende levende kunstschilders. Zijn 18-eeuws aandoende schilderijen genieten zeer grote populariteit over de hele wereld.

Hij zegt van zichzelf dat hij vreselijk onhandig is, maar dat zijn penselen beginnen te dansen in zijn handen wanneer hij schildert. Hij schildert graag en veel. Dat zijn werk hem totaal in beslag neemt, is een offer dat hij met plezier brengt. Zijn werk is gegeerd, er zijn wachtlijsten als er nieuw uitkomt. Zelf blijft hij daar nuchter bij. Het raakt hem niet dat hij alom geprezen wordt voor zijn vakmanschap. Dat is niet de reden waarom hij schilderijen maakt. Wat hem interesseert, is het spel van impliciete referenties en allusies. Wat niet op het doek staat, dát is belangrijk. Een uitnodiging voor de verbeelding van de kijker. Zelf kijkt hij graag naar werk van Vermeer, Goya, Vélazquez en Richter.

Honderd jaar is te weinig om al zijn ideeën te verwezenlijken en hij blijft schilderen met totale overgave. Zijn leven ruikt naar terpentijn. Met drie werkplekken kan hij, wanneer hij vastzit in het ene werk, gaan verder werken aan het andere. Er staat zelfs een bed in zijn tekenkabinet. Zijn penselen heeft hij altijd bij de hand, soms praat hij er zelfs tegen.

Praten over zijn werk doet hij niet graag. Maar aan de hand van zijn negen favoriete beeldfragmenten geeft hij een unieke inkijk in zijn hoofd. Zo brengt hij onder meer een fragment mee uit de film Solaris van Andrej Tarkovsky, voor hem pure magie qua beeldvoering, psychologie en esthetiek.

Alleen Elvis blijft bestaan met Michaël Borremans: zaterdag 7 november om 22.05 u. op Canvas en via VRT NU.
​Herhaling op zondag om 18.00 u.

Aflevering 96: Anne Teresa De Keersmaeker
​Zaterdag 14 november

Anne Teresa De Keersmaeker heeft de moderne dans in ons land op de wereldkaart gezet. Zij geeft voor het eerst een inkijk in de beelden die haar leven hebben bepaald en wie het mee vorm gaf.

Na lessen bij Maurice Béjart en een dansopleiding in New York begint Anne Teresa De Keersmaeker begin jaren ‘80 aan haar zoektocht naar een eigen, nieuwe danstaal. Ze breekt snel door met ‘Fase, Four movements to the music of Steve Reich’, een stuk dat nog altijd op het repertoire van haar dansgezelschap Rosas staat. Recent creëerde ze op Broadway nog een eigen versie van de musical en het Amerikaanse cultuuricoon ‘West Side Story’. En ze blijft ook zelf dansen, vandaag met een solo op de Goldbergvariaties van Bach.

Net zoals Bach varieerde op één aria, zo herinterpreteert De Keersmaeker al vier decennia lang haar repetitieve bewegingen, het meisjesachtige zwieren met het kleedje waarmee ze bekend werd. Partituren worden nauwgezet geanalyseerd en haar choreografieën baseert ze vaak op een geometrisch grondplan. De band tussen dans en muziek, van klassiek over de minimalisten tot de pop, wordt minutieus uitgepuurd. Het resulteert in een heel eigen kijk op de beweging van het lichaam in tijd en ruimte.

Een andere leidraad is intuïtie en improvisatie. Net zoals De Keersmaeker bedachtzaam spreekt, laat ze ook in haar dans ruimte voor associatie, wat soms tot een bevreemdende spanning leidt. Ze durft zich kwetsbaar te tonen, te aarzelen en zelfs te struikelen waarmee ze moedig komaf maakt met virtuositeit.

De Keersmaeker engageert zich niet alleen via haar danskunst. Toptalent uit de hele wereld studeert in haar dansschool P.A.R.T.S. In eigen land en wereldwijd wordt ze gelauwerd voor haar indrukwekkend oeuvre. Maar ze neemt ook uitgesproken maatschappelijke standpunten in. En zoekt in dit hectisch bestaan voor zichzelf een innerlijke beheersing, een evenwicht met een levenswijze in eenheid met de natuur. ​ ​ 

Dat blijkt ook uit een van haar favoriete filmfragmenten, een passage uit de documentaire “De seizoenen” van de Armeense filmmaker Peleshian. Het toont een samenleving waarin mensen nog gezamenlijk lichamelijke arbeid verrichten in harmonie met de natuur. Peleshian brengt die eenvoud prachtig in beeld. 

Alleen Elvis blijft bestaan met Anne Teresa De Keersmaeker: zaterdag 14 november om 22.15 u. op Canvas en via VRT NU.
​Herhaling op zondag omstreeks 18.00 u.

Aflevering 97: Karel Verhoeven
​Zaterdag 21 november

Als algemeen hoofdredacteur van De Standaard denkt Karel Verhoeven dagelijks na over hoe je nieuws brengt. Waar hij zijn inspiratie haalt, legt hij uit aan de hand van zijn negen fragmenten.

Het eerste stuk dat hij schreef voor een krant werd niet gepubliceerd. Karel Verhoeven nam toen de beslissing om ooit zelf te bepalen wat er in de krant komt. Na passages bij de Gentenaar en het Nieuwsblad belandt hij op de cultuurredactie van De Standaard. Later leidt hij er de Weekendkrant.

Tien jaar geleden werd Verhoeven hoofdredacteur van De Standaard. Journalistiek is voor hem in de eerste plaats een vak. Maar er schuilt natuurlijk een maatschappelijke opdracht in. En het zijn interessante tijden voor de journalistiek. Door steeds veranderende platformen moet een krant steeds meer bezig zijn met wat echt de moeite waard is om uit te zoeken en hoe dat het best te vertellen. Een opdracht die hij zeer consciëntieus vervult.

Hij geeft de krant een meer uitgesproken profiel, maar zelf is hij eerder spaarzaam met zijn mening. ​ “Als je zelf terughoudend bent, kun je met de krant veel meer vrijheden veroorloven dan als je daar zelf de strijd gaat voeren.”

Taal is zijn eerste liefde. Hij studeert Germaanse filologie en behaalt in 2006 nog een doctoraat in taal- en letterkunde.

En er zit ook een avonturier in Karel Verhoeven. Trekken met rugzak en tent in onherbergzame gebieden brengt hem dicht bij de natuur.

Verhoeven kiest onder meer voor een fragment uit de Duitse reeks Heimat omdat het symbool staat voor pure onafhankelijkheid. De onafhankelijkheid die hij nastreeft in het leven maar ook als hoofdredacteur van De Standaard.

Alleen Elvis blijft bestaan met Karel Verhoeven: zaterdag 21 november om 22.15 u. op Canvas en via VRT NU.
​Herhaling op zondag omstreeks 18.00 u.

Aflevering 98: Wivina Demeester
​Zaterdag 28 november

Weinig mensen praten zo vurig over hun inspiratiebronnen en ideeën als Wivina Demeester Deze grande dame in de politiek staat al jaren voor puur engagement en grote levensvreugde. Benieuwd waar zij haar drive vandaan haalt.

Wivina Demeester, geboren in 1943 in Aalst, is één van de vrouwelijke pioniers in de Belgische politiek. Na haar studie voor landbouwkundig ingenieur gaat ze lesgeven. Met inzet en passie om te ijveren voor een betere wereld rolt ze – zonder een voorafgaand plan – in de politiek en zit ze rond haar 30ste in de Kamer. Daar weet ze met haar perfectionistisch karakter ideeën om te zetten in concrete realisaties. Als ze ergens voor gaat, gaat ze voor 100%.

Onder het motto ‘Every crisis is an opportunity’ engageert ze zich vooral in de sectoren welzijn, gezondheid en cultuur. Ruim 30 jaar lang is ze zo een boegbeeld van de CD&V, waarvan bijna de helft als minister.

Naar eigen zeggen werd haar leven bepaald door haar oudste zoon Steven, die geboren is met het syndroom van Down. “Mijn visie op de zorg en op de mens is gericht op het creëren van een wereld waarin elke persoon – met zijn eigen waarde - het recht heeft op een normaal en gelukkig leven”. 45 jaar later is het dienstencentrum Monnikenheide, dat ze samen met haar man oprichtte, een toonbeeld voor de opvang van mensen met een mentale handicap. 

Een omgeving om je goed te voelen kan volgens Demeester niet zonder kunst en architectuur. Op haar initiatief werd de eerste Vlaamse Bouwmeester aangesteld, ze was ook lang betrokken bij het Flanders Fashion Institute. Haar engagement manifesteert zich tot op vandaag, via uiteenlopende bestuursmandaten en valt altijd weer onder die ene noemer : de zorg voor de ander. ​ 

Voor Alleen Elvis kiest ze al zeker voor een fragment uit de documentaire ‘Zie mij doen’ van Klara Van Es, over het leven en de emoties van mensen met een zware handicap.

Alleen Elvis blijft bestaan met Wivina Demeester: zaterdag 28 november om 22.15 u. op Canvas en via VRT NU.
​Herhaling op zondag om 18.00 u.

Aflevering 99: Sachli Gholamalizad
​Zaterdag 5 december

Theatermaker Sachli Gholamalizad werkt al jaren hard om haar eigen stem te vinden. De actrice brengt een verleden mee, maar kijkt tegelijk met open vizier naar de toekomst.

Wanneer Sachli Gholamalizad op haar vijfde met haar moeder en twee broers vlucht voor de oorlog in Iran, komt het gezin in de Noorderkempen terecht. Al heel snel voelt ze zich een buitenbeentje. Hoewel niemand het uitspreekt, heeft Sachli het gevoel dat ze zich moet aanpassen aan een omgeving waar ze niet thuishoort. Ze maakt zich grijs om niet op te vallen. 

Sachli treedt uit haar schaduw wanneer ze theater ontdekt. Na haar studie aan het Brusselse RITCS zoekt ze de planken op. Ze ​ verschijnt in televisieseries en films. Ze krijgt rollen in de serie De Bunker, in Loslopend Wild en De Twaalf, en passeert op het witte doek in De helaasheid der dingen, Brian De- Palma’s film Domino en in Mijke De Jong’s ​ Layla M. ​ 

In 2013 maakt ze haar eerste eigen stuk, A Reason to Talk. In die voorstelling monteert Gholamalizad zelf gefilmde beelden uit Iran en België, dagboekfragmenten, herinneringen, romans en soundscapes tot een erg persoonlijke voorstelling. De productie wint verschillende prijzen, gaat op tournee en wordt bijzonder enthousiast onthaald. Het is het eerste deel van een erg persoonlijke trilogie.

Met verhalen over de complexe relatie met haar moeder, over haar grootouders en over haar geboorteland Iran, maakt ze intiem autobiografisch werk en zet ze zichzelf op de kaart als een van de jonge beloftes.

Ze onderzoekt in haar werk de uitersten die eigen zijn aan opgroeien tussen twee culturen. Maar ook wat het betekent om vrouw te zijn, wat het verschil is tussen grenzen en vrijheid en hoe ze beïnvloed is door zowel het Oosten als het Westen.

Een heerlijke mix van invloeden zien we terug in haar fragmenten. Eén daarvan komt uit de film Salaam Cinema van Moshen Makhmalbaf. De film stelt in vraag of iedereen acteur kan worden en geeft er tegelijkertijd een antwoord op.

Alleen Elvis blijft bestaan met Sachli Gholamalizad: zaterdag 5 december om 22.15 u. op Canvas en via VRT NU.
​Herhaling op zondag om 18.00 u.

Aflevering 100: Stephen Fry
​Zaterdag 12 december

(Update 17 oktober: als gevolg van corona kan Stephen Fry helaas niet naar ons land komen. Daarom wordt deze jubileumaflevering uitgesteld tot in 2021.) ​

Het wordt een feestelijke zaterdag wanneer gast nummer honderd aanschuift aan de tafel bij Thomas. En wat voor een gast! Auteur, acteur, activist, documentairemaker, quizmaster, poëet, verhalenverteller: Stephen Fry is het allemaal, en nog veel meer. Maar het Engelse woord “kind” vat hem het nog het best samen. Een warme extraverte persoon die de wereld omarmt.

Na een verwarrende en hobbelige jeugd die zelfs leidt tot een korte gevangenisstraf, valt alles op zijn plaats wanneer hij aan de universiteit Hugh Laurie ontmoet. Het is het begin van een jarenlange samenwerking en een heel diepe vriendschap. En van grote successen zoals ​ het hilarische A bit of Fry and Laurie, ​ Jeeves and Wooster en hun gemeenschappelijke rollen in de Blackadder reeksen.

Stephen Fry is ook een heerlijke schrijver, met werk dat gaat van hilarische romans, over goudeerlijke autobiografieën tot zijn succesvolle trilogie: Mythos, Heroes en het pas verschenen Troy. Fry is écht van alle markten thuis. Hij maakt beklijvende documentaires over homoseksualiteit en zijn bipolariteit, trekt door Amerika en is 13 jaar lang een van de beste televisiehosts in de populaire panelshow QI.

Stephen Fry heeft niet alleen een passie voor acteren maar ook voor oude filmklassiekers. De expressionistische acteerprestatie van Anton Walbrook in de film Gaslight (1940) vindt hij buitengewoon. Er zijn volgens hem maar weinig acteurs die zoiets aandurven op een filmset. Dat wordt dus alvast één van zijn favoriete fragmenten.

Alleen Elvis blijft bestaan met Stephen Fry: zaterdag 12 december om 22.35 u. op Canvas en via VRT NU.
​Herhaling op zondag om 18.00 u.