Deze zomer nodigt Canvas alle filmliefhebbers drie keer per week uit voor een filmvoorstelling, wekelijks in een andere stad en provincie. De première van Cinema Canvas is voor Kortrijk. Canvas is er zelfs twee weken na elkaar te gast bij VZW Bolwerk, telkens op woensdag, donderdag en vrijdag, vanaf woensdag 5 juli.

Op elk van die dagen wordt een kwaliteitsfilm vertoond die werd gekozen door een bekende filmliefhebber. Die leidt de film ook zelf in, samen met een andere filmkenner en presentator Michaël Pas. De films worden geprojecteerd op een groot scherm in een sfeervolle setting en met alles erop en eraan, van foodtruck tot zomerbar. De film en het gesprek vooraf zijn ook te zien op Canvas.

Het programma van Cinema Canvas in Kortrijk ziet er zo uit:

• Woensdag 5 juli: One Flew over the Cuckoo's Nest - De keuze van Jan Eelen.
• Donderdag 6 juli: The Searchers - De keuze van Johan Heldenbergh.
• Vrijdag 7 juli: Me and You and Everyone We Know - De keuze van Patricia Toye.

• Woensdag 12 juli: Jaws - De keuze van Erik Van Looy.
• Donderdag 13 juli: Fight Club - De keuze van Tim Van Aelst.
• Vrijdag 14 juli: Babel - De keuze van Dorothée Van Den Berghe. 

Iedereen is welkom en de toegang is gratis. Maar het aantal plaatsen is beperkt en je moet wel vooraf inschrijven via Canvas.be. Daar vind je ook alle informatie over de locaties, de films, gasten, presentatoren, experten en nog veel meer.

 

Woensdag 5 juli: One Flew over the Cuckoo’s Nest
De keuze van Jan Eelen     

“Op die set had ik willen staan, al was het maar als kabelsleper – dat moet pure magie geweest zijn.”
Jan Eelen

Jan Eelen

Jan Eelen leerde zijn volk met zichzelf lachen, en dat in alle toonaarden. Van hartelijk tot groen, van hikkend tot hysterisch. Vaneigens, In de Gloria, Het Eiland : elke Vlaming die de afgelopen twintig jaar niet op een afgelegen eiland bivakkeerde kan er wel een scène uit naspelen. Aan dat al  indrukwekkende palmares voegde Eelen afgelopen jaar de exploten van de Callboys toe. Hoewel hij op dit moment hard moet pompen om de scenario’s voor Callboys 2 klaar te krijgen, vond Eelen toch een gaatje voor Cinema Canvas. Op 5 juli nog wel, wanneer hij de filmzomer van Canvas op gang trapt met zijn keuzefilm One flew over the Cuckoo’s Nest (1975). Want alles kan beter, behalve die film. “Ik kijk er elk jaar opnieuw naar”, aldus Jan Eelen, “en telkens opnieuw kan ik niet kiezen tussen lachen of huilen.”

Waarom dat zo is, vertelt hij in het inleidende gesprek met gastheer Michaël Pas en collega-filmkenner Anke Brouwers (filmdocente Universiteit Antwerpen en KASK Gent). Zij vult de persoonlijke ode van Jan Eelen aan met een ruime en tegelijk scherpe filmhistorische blik.  Ze toont hoe we ook anders kunnen kijken naar een film, ook al hebben we hem al eerder gezien. Bijvoorbeeld door oog te hebben voor onderliggende thema’s, de context van het verhaal, de petite histoire en de beeldtaal.

One Flew over the Cuckoo’s nest

One flew over the Cuckoo’s Nest is een Amerikaanse film van Milos Forman, met o.a. Jack Nicholson, Louise Fletcher, William Redfield, Michael Berryman, Danny DeVito

Randle Patrick McMurphy wordt veroordeeld omdat hij een relatie had met een vijftienjarig meisje. Om te ontsnappen aan de gevangenis doet hij zich voor als een geesteszieke. Daardoor komt hij terecht in een psychiatrisch ziekenhuis. Zijn levenslust doet een frisse wind waaien door de instelling en zorgt voor een verbetering in de toestand van enkele echte patiënten. Maar de opstandige McMurphy komt frontaal in aanvaring met de autoritaire verpleegster Ratched, die het ziekenhuis met ijzeren hand leidt.

In de jaren zestig beleefde de Tsjechische cinema een ‘nouvelle vague’ die haar internationaal op de kaart zette. Milos Forman, die voornamelijk komedies draaide, was daarbij een spilfiguur. Het volgende decennium kwam Forman naar Hollywood. Daar realiseerde hij met One Flew over the Cuckoo’s Nest het allerhoogste: het drama won de ‘Big Five’ van de Oscars: beste acteur, beste actrice, beste regisseur, beste scenario én beste film. Tot vandaag slaagden maar twee andere films daarin: Frank Capra’s It Happened One Night (1934, met Clark Gable en Claudette Colbert) en Jonathan Demme’s The Silence of the Lambs (1991, met Jodie Foster en Anthony Hopkins). 

One Flew over the Cuckoo’s Nest is gebaseerd op het boek van Ken Kesey uit 1962. De auteur werkte zelf als bewaker in de psychiatrie en nam deel aan experimenten met de drug LSD. Die ervaringen worden gemengd in dit meeslepende verhaal, een meesterlijk verfilmd drama met fenomenale vertolkingen dat niet alleen ontroert maar ook komische toetsen bevat.  

Locatie: Bolwerk, Spinnerijstraat 105 in Kortrijk | Deuren om 20.00 u., start om 21.45 u 
Uitzending op Canvas: vanaf 22.05 u

 

Donderdag 6 juli: The Searchers
De keuze van Johan Heldenbergh       

“Op m’n negende zag ik The Searchers voor het eerst en ik was daar diep van onder de indruk. Ik voelde toen al dat het over zoveel meer ging dan cowboys en indiaantjes…”
Johan Heldenbergh

Johan Heldenbergh

Vorig jaar leek zijn eigen leven plots op een Hollywoodfilm : acteur Johan Heldenbergh werd gebeld door Jessica Chastain – notabene zijn lievelingsactrice – om te vragen of hij haar man niet wilde zijn in The Zookeeper’s wife. Hij was er naar eigen zeggen de goedkoopste acteur op de set, maar hij mocht haar wel kussen (alles voor de film!). De roodharige actrice was Heldenbergh op het spoor gekomen via The Broken Circle Breakdown, Felix Van Groeningens Oscargenomineerde kaskraker naar een theaterstuk van Heldenbergh zelf. Hij speelde er Didier in, een door het noodlot getroffen banjospeler in een bluegrassband. Didier’s liefde voor all things country hoefde Heldenbergh niet te acteren; met de film én met de bijbehorende band, loodste hij dit veronachtzaamde muziekgenre recht de Vlaamse huiskamers in. In Cinema Canvas hoopt hij hetzelfde te doen voor een ander, wat vergeten Amerikaans genre, de western. Heldenberghs keuzefilm is The Searchers (1956) van John Ford, met John Wayne in één van zijn alltime glansrollen.

Voor de filmvoorstelling praat Johan Heldenbergh over The Searchers met Wouter Hessels (docent filmgeschiedenis RITCS) en gastheer Michaël Pas.

The Searchers

The Searchers is een iconische western van John Ford, met o.a. John Wayne, Nathalie Wood, Ward Bond, Jeffrey Hunter.

Na het einde van de Amerikaanse burgeroorlog keert Ethan Edwards terug naar de ranch van zijn broer in Texas. Hij hoopt er rust en een nieuwe thuis te vinden. Maar dat blijkt ijdele hoop wanneer een groep indianen de boerderij aanvalt en de twee nichtjes van Ethan ontvoert. Samen met zijn neef Martin gaat Ethan achter hen aan. Het begin van een jarenlange, obsessieve zoektocht.  

Voor de jaren vijftig beschouwden cinefielen de regisseur niet als een visionair of auteur, maar eerder als een technisch uitvoerder van wat de scenarist en filmstudio hem voorschotelden. Franse critici zoals de latere filmmaker François Truffaut zagen John Ford als hét voorbeeld van het tegendeel. Een regisseur kon een film naar zijn hand zetten. Zo is het hoofdpersonage in The Searchers allerminst een ultieme held. Ethan Edwards is een eenzaam, verbitterd personage met een diepgeworteld racisme tegen de wilde indianen. Ford benadrukt dat in zijn beeldvoering, die de antiheld vaak isoleert.   

De in Ierland geboren John Ford regisseerde zowel stille als gesproken, zwart-wit- als kleurenwesterns. Doorheen die hele technische evolutie castte Ford vaak zijn fetisjacteur John Wayne als über-Amerikaanse cowboy, in iconische films als Stagecoach (1939) of The Man Who Shot Liberty Valence (1962). In 2008 noemde het American Film Institute The Searchers de beste western ooit gemaakt. The Searchers bulkt dan ook van de fenomenale beelden, zoals in de magnifieke Technicolor-shots van Monument Valley. De cowboys en indianen spelen een dodelijk kat-en-muisspel midden de majestueuze natuur, waar ze zelf enkel de speelbal van zijn.

Locatie: Bolwerk, Spinnerijstraat 105 in Kortrijk | Deuren om 20.00 u., start om 21.45 u 
Uitzending op Canvas: vanaf 22.05 u

 

Vrijdag 7 juli: Me and You and Everyone we Know
De keuze van Patricia Toye         

“Hoewel de film passeert als een licht zomerbriesje, vertelt hij ontroerende en beklijvende dingen over mensen en hun verlangens.”
Patricia Toye

Patricia Toye

'Fragile et pas facile', zo omschrijft regisseur Patrice Toye de films waar ze van houdt. En die omschrijving is net zo goed van toepassing op haar eigen werk. Haar eersteling Rosie, over een meisje ‘met de duivel in haar kop’,  zette haar meteen op de kaart en ook opvolgers (N)iemand en Little Black Spiders konden de critici bekoren. Met beelden zeggen wat je met woorden niet kan: dat is Toye’s drijfveer - Wim Wenders is alvast fan van haar poëtische filmtaal. Op Sint-Lucas leidt ze de nieuwe generaties Vlaamse filmmakers op en ondertussen schrijft ze aan het scenario van haar volgende film, een bewerking van het bekroonde boek Muidhond van Inge Schilperoord, over de worsteling van een pedofiel die een goed mens wil zijn. In haar keuzefilm ziet ze evenwel ‘la vie en rose’ (met toch een malicieus randje): Me and You and everyone we know (2005) van Miranda July.

Voor de start van de film, praat ze erover met Lisa Colpaert (filmwetenschapper University of the Arts in Londen en programmator bij Cinea) en gastheer Michaël Pas.

Me and You and Everyone We Know

Me and You and Everyone We Know is een Brits-Amerikaanse romantische komedie van Miranda July, met o.a. Miranda July, John Hawkes, Miles Thompson, Brandon Ratcliff, Carlie Westerman.

Christine Jesperson, amateur-videokunstenares en chauffeur bij een taxidienst voor ouderen, is op zoek naar de grote liefde. Op een dag maakt ze kennis met de net gescheiden schoenenverkoper Richard Swersey Ook die verwacht nog wat van zijn toekomst. Terwijl de twee een relatie proberen op te bouwen, ontdekken de twee zonen van Richard elk op hun manier hoe het voelt om groot te worden. De zevenjarige Robby beleeft zijn eerste internetromance en zijn 14-jarige broer Peter krijgt onverwacht seksuele aandacht van twee meisjes uit zijn klas.

Performance-kunstenares en schrijfster Miranda July won met haar filmdebuut, waar ze ook zelf in acteert, onder andere de Caméra d’Or op het festival van Cannes en een speciale juryprijs voor ‘originele visie’ op het ‘independent film’ festival Sundance. Me and You and Everyone I know volgt op caleidoscopische manier een aantal excentrieke, grillige personages in Los Angeles. Zij proberen hun leven voor de zoveelste keer terug op de rails te krijgen en blijven geloven in de liefde, al komt die dan blijkbaar niet in de vorm van een Hollywood-romance.

Me and You and Everyone I know weet op onnavolgbare wijze een evenwicht te vinden tussen pijnlijke humor en hartverwarmende poëzie, ondersteund door een soundtrack vol ‘kleinschalige’, door iedereen bespeelbare instrumenten als een Casio keyboard en een drumcomputer. July’s film is intiem en persoonlijk, maar tegelijk niet bepaald braaf te noemen. Zo zijn de internetseksconversaties van de kinderen in de film legendarisch geworden. Glimlach gegarandeerd! 

Locatie: Bolwerk, Spinnerijstraat 105 in Kortrijk | Deuren om 20.00 u., start om 21.45 u 
Uitzending op Canvas: vanaf 22.05 u

 

Woensdag 12 juli: Jaws
De keuze van Erik Van Looy       

Jaws zit veel dichter bij Hemingway’s The Old Man and the Sea dan bij alle imbeciele comicverfilmingen en grote blockbusters die vandaag gemaakt worden”
Erik Van Looy

Erik Van Looy

De quizmaster van De Slimste Mens ter Wereld is doorgaans ook De Drukbezetste Mens van Vlaanderen, maar tegen een uitnodiging om je favoriete film op Canvas voor te stellen zegt zelfs Erik Van Looy niet neen. De regisseur van Loft, De Zaak Alzheimer en De Premier is volgens de legende grootgebracht op een dieet van Cola, frieten en film. Wellicht heeft niemand in Vlaanderen meer films gezien dan Van Looy, en toch moest hij niet lang nadenken over zijn keuzefilm: de Grote Witte, alstublieft! Twaalf was Van Looy toen hij Jaws (1975) van Spielberg voor het eerst zag, en als hij deze zomer naar Cinema Canvas komt is dat om zich geheel en al vrijwillig, voor de veertiende keer, nagelbijtend over te geven aan de Zenuwslopendste Aller Thrillers. “Een publiek zó in vervoering brengen en meeslepen, twee uur lang! Dat Spielberg zoiets voor elkaar kreeg toen hij nog maar zesentwintig was! Toen ik die film zag wist ik dat ik ook iets wilde doen met film”, aldus Erik Van Looy.

Daarover praat hij voor de start van de film met Anke Brouwers (filmdocente Universiteit Antwerpen en KASK Gent) en gastheer Michaël Pas.

Jaws

Jaws is een thriller van Steven Spielberg met onder meer Roy Scheider, Richard Dreyfuss, Robert Shaw en Lorraine Gary.

Wanneer in het Amerikaanse badplaatsje Amity een lijk aanspoelt, start politiechef Martin Brody een grootschalig onderzoek. Hij vermoedt dat het meisje gedood werd door een grote witte haai, maar het stadsbestuur weigert het verhaal van Brody te geloven ...

In 1975 kwam Jaws in de zalen met als Nederlandstalige titel De zomer van de witte haai. Steven Spielberg liet het toenmalige publiek huiveren en meer dan veertig jaar later blijft zijn thriller helemaal overeind. Topspektakel om je duimen en vingers bij af te likken, maar ook je vingernagels bij af te bijten. Toch wordt de haai meer gesuggereerd dan getoond, met een cruciale rol voor de omineuze soundtrack van John Williams, de componist die meer dan vijftig Oscarnominaties kreeg, waarvan tien voor Spielbergfilms als E.T. the Extra-Terrestrial (1982), Jurrasic Park (1993) en Schindler’s List (1993).

Jaws zorgde samen Star Wars van George Lucas voor de doorbraak van het Hollywood blockbustermodel: films met grote budgetten die speelden in meer zalen dan ooit en via gigantische reclamecampagnes werden neergezet als een niet te missen evenement. Ondertussen kon de sequel  al worden voorbereid. Spielberg en Lucas werkten later samen aan Raiders of the Lost Ark (1981), de eerste Indiana Jones film. Ondanks een reeks opvolgfilms schopte Jaws het nooit helemaal tot franchise. Terecht: één Jaws biedt meer dan spanning genoeg!

Locatie: Bolwerk, Spinnerijstraat 105 in Kortrijk | Deuren om 20.00 u., start om 21.45 u 
Uitzending op Canvas: vanaf 22.05 u

 

Donderdag 13 juli: Fight Club
De keuze van Tim Van Aelst       

“Een sterke film heeft een goed verhaal, topdialogen, gelaagdheid, en is straf in beeld gebracht met daarover een heerlijke soundtrack. Fight Club heeft dat allemaal."
Tim Van Aelst

Tim Van Aelst

Tim Van Aelst is een man met een missie: mensen aan het lachen maken en ze en passant af en toe aan het denken zetten.  In die missie is hij aardig geslaagd met programma’s als Tomtesterom, Benidorm Bastards, Wat als? en Safety First. Niet alleen waren het hier te lande kijkcijferkanonnen, de formats van Benidorm Bastards en Wat als? verkochten als zoete broodjes in het buitenland en werden zelfs bekroond met een Emmy. ‘Discipline, dedication en friendship’: dat is het geheim van Van Aelsts productiehuis Shelter en het zijn waarden die ook in Van Aelst keuzefilm Fight Club (1999) een rol spelen, zij het met een donkere twist.

Onder meer daarover gaat het gesprek dat hij voor het begin van de film heeft met Gertjan Willems (filmhistoricus Universiteit Gent) en gastheer Michaël Pas.

Fight Club

Fight Club is een Amerikaanse thriller van David Fincher met o.a. Edward Norton, Brad Pitt, Helena Bonham Carter, Meat Loaf.

Verzekeringsinspecteur Jack lijdt aan chronische slapeloosheid. Hij probeert wanhopig uit zijn oersaaie bestaan te ontsnappen en de ontmoeting met de charismatische Tyler Durden, komt als geroepen. Samen richten zij een vechtclub op waarin mannen die genoeg hebben van de huidige maatschappij, hun woede en angsten kwijtraken door met elkaar op de (blote) vuist te gaan. Het bevrijdend effect daarvan doet een vreemd soort kameraadschap ontstaan, die al snel gevaarlijke vormen aanneemt...

David Fincher startte zijn carrière als regisseur van legendarische videoclips voor artiesten als Madonna (Vogue), Aerosmith (Janie’s got a gun) en George Michael (Freedom! ’90). Hij werd een gevierd Hollywoodregisseur met moderne klassiekers als Se7en (1995) en The Social Network (2010) op zijn actief.

Fight Club, naar de satirische roman van Chuck Palahniuk, is een opwindende trip richting destructie. Fincher trekt alle moderne registers open om geen spaander heel te laten van de consumptiemaatschappij. Tussen bloederige vuistgevechten en verwoestende ontploffingen door, laat hij zijn nihilistische en anarchistische personages door Ikea-catalogi wandelen en toont hij met computereffecten de neurologische verbindingen in hun brein. Een mokerslag van een film, die treffend eindigt met de toen elf jaar oude Pixies-song Where is my mind. Net als de film kreeg ook dat nummer uiteindelijk een plek in het collectieve geheugen.

Locatie: Bolwerk, Spinnerijstraat 105 in Kortrijk | Deuren om 20.00 u., start om 21.45 u 
Uitzending op Canvas: vanaf 22.05 u

 

Vrijdag 14 juli: Babel
De keuze van Dorothée Van den Berghe     

“De film toont hoe zich terzelfdertijd, op plekken die mijlenver van elkaar verwijderd zijn, parallelle verhalen afspelen, die met elkaar verbonden zijn. Dat vind ik heel bijzonder.” 
Dorothée Van Den Berghe

Dorothée Van Den Berghe

Regisseur en scenarist Dorothée van den Berghe was een Amsterdammertje als kind, maar op haar 18de werd ze alsnog ‘Brusseles’: ze ging beeldhouwen en film studeren aan Sint-Lukas Brussel. Haar eerste langspeelfilm Meisje zoomt in op één meisjeziel, maar gaat net zo goed over de meisjes in de volwassen vrouwen die haar omringen. Matthias Schoenaerts zat al in haar debuutfilm, en hij is er opnieuw bij als Van Den Berghe in My Queen Karo een liefdevol en deels autobiografisch portret schetst van een kind dat opgroeit in het hippiemilieu in Amsterdam - geen flowerpower zonder doornen, zo blijkt.  Volgens de petite historie is het in deze rol dat Schoenaerts voor het eerst opgemerkt werd door een agente in Hollywood - wat iets zegt over de uitstekende acteursregie van Van Den Berghe. Naast fictiefilms maakt Dorothee Van Den Berghe ook documentaires, zoals het door Griet Op De Beeck bejubelde 31 haltes waarin zes mensen gevolgd worden die de metro nemen in Brussel, een plek waar werelden en culturen samenkomen - een Babel, zeg maar.  Laat Van Den Berghes keuzefilm nu ook een Babel zijn (2007) : de film van Alejandro González Iñárritu, waarin Brad Pitt en Cate Blanchett de spil zijn in drie afzonderlijke verhaallijnen die op verrassende wijze kruisen. 

Voor de start van de film, praat Dorothée Van den Berghe erover met Lisa Colpaert (filmwetenschapper University of the Arts in Londen en programmator bij Cinea) en gastheer Michaël Pas.

Babel

Babel is een film van Alejandro González Iñárritu met o.a. Brad Pitt, Cate Blanchett, Mohamed Akhzam, Rinko Kikuchi en Gaël García Bernal.

Het Amerikaanse koppel Richard en Susan is op vakantie in Marokko en wordt beschoten. Per ongeluk: een roekeloze herderszoon wou even een geweer uitproberen dat zijn vader kocht. Susan raakt zwaargewond en het incident wordt in de media opgeblazen tot een terroristische aanslag. Ondertussen neemt Richard en Susans oppas Amelia hun kinderen mee naar Mexico. En in Japan probeert de originele eigenaar van het geweer te connecteren met zijn dove tienerdochter.

De Mexicaanse regisseur Alejandro González Iñárritu won in 2014 en 2015 twee opeenvolgende Oscars als beste regisseur, met Birdman (2014) en The Revenant (2015). Terwijl die twee recente films vooral één hoofdpersonage volgen, maakte Iñárritu eerder naam met mozaïekfilms waarin veel verhaallijnen elkaar kruisen: Amores Perros (2000), 21 grams (2003) en Babel, waarmee hij de prijs voor beste regisseur won in Cannes.

Elke film uit die trilogie is een werkstuk van éénzelfde Mexicaans team, met naast Iñárritu telkens scenarist Guillermo Arriaga en chef camera Rodrigo Prieto. Voor Babel gebruikte Prieto verschillende soorten camera’s en lenzen. Zo kreeg elk verhaal een eigen kleurenpalet en textuur, met als kers op de taart het prachtige eindshot.  

Het hyperambitieuze, meertalige Babel is een huzarenstukje: Hollywood-supersterren spelen naast nobele onbekenden en de film neemt de kijker mee van het ene continent naar het andere. Toch weet het team van Iñárritu de film bijna tweeënhalf uur lang boeiend en intrigerend te houden, meer nog: iets essentieels te zeggen over de wereld van vandaag.

Locatie: Bolwerk, Spinnerijstraat 105 in Kortrijk | Deuren om 20.00 u., start om 21.45 u 
Uitzending op Canvas: vanaf 22.05 u